تاریخچه تولید ورق های سیمان الیافی

ورق‌های سیمان الیافی از مخلوط سیمان و الیاف تقویت کننده تشکیل می یابد و یکی از نیازهای ساختمانهای مدرن میباشد.

با ورود سیمان به جرگه مصالح ساختمانی علاوه بر مصارف متعددی که دارد، نماهای سیمانی نیز بعنوان پوشش یا روکش دیوارها جایگاه ویژه ای پیدا کرد.

بتدریج با ابداع ساختمانهای پیش ساخته ، فکر استفاده از ورق سیمان الیافی بیش از پیش تقویت شد زیرا می تواند قبلا در کارخانجات مربوطه تولید شده و بصورت آماده به محل اجرای ساختمان حمل و نصب گردد. با توجه به ضعف سیمان در مقابل نیروهای کششی و خمشی، تقویت آن همواره مد نظر بوده است. در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم یک مهندس اطریشی بنام لودویگ هاچک (Ludwig Hatschek) از الیاف آزبست برای تقویت سیمان استفاده کرد و دستگاهی را با اقتباس از صنعت کاغذ سازی ابداع نمود که توسط آن الیاف آزبست بطور منظم در داخل ملات سیمان قرار گرفته و محصول جدیدی با ویژگیهای عالی تولید شد این محصول بنام ورق های صاف آزبست – سیمانی و یا ورقهای آزبست – سیمانی موجدار نام گرفت که در قرن گذشته در تمام کشورها تولید و به مصرف رسیده است.

از دهه آخر قرن بیستم با توجه به مسائل بهداشتی و زیست محیطی ، ممنوعیت مصرف آزبست در مجامع بین المللی مطرح شد. تولید کنندگان محصولات الیاف – سیمانی تصمیم گرفتند که نسبت به جایگزینی آزبست با سایر مواد یا مصالح تحقیق و اقدام نمایند ، نتیجه تحقیقات بنام تکنولوژی جدید N.T (New Technology) بصورت صنعتی راه اندازی شد و ورقها یا بوردهای سیمان الیافی فاقد آزبست تولید گردید.

ورق ها یا بوردهای سیمان الیافی N.T با روش و دستگاه هاچک تولید می شوند و تفاوت اساسی تولید N.T با تولید قبلی A.T( Asbestos Technology) در مواد مصرفی ، فرآوری مواد و دانش فنی تولید می باشد.